Een nieuw seizoen!

Het is alweer september! We hebben de zomer (bijna) achter ons, al lijkt het erop dat we nog wat zonnige dagen voor de boeg hebben. We hopen dat jullie heerlijk hebben kunnen ontspannen, dat je alleen of met je dierbaren tot rust kon komen van alles wat in het voorbije jaar je aandacht en energie vroeg, en dat je mooie dingen hebt om naar uit te kijken!

Bij ACE Aware gaan we ook weer volop aan de slag. We hebben nog een paar bijzondere interviews op de plank liggen die het verdienen zo snel mogelijk te worden uitgewerkt, zodat de wijsheid die de geïnterviewden met ons hebben gedeeld, voor jullie beschikbaar komt!

Zo spraken we met Bertus Jeronimus, werkzaam aan de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG). Hij studeerde daar klinische en ontwikkelingspsychologie en Nederlands recht en promoveerde op een onderzoek naar de wederkerigheid tussen persoonlijkheid en levensgebeurtenissen. Op dit moment werkt hij aan een beter begrip van persoonlijkheid en hoe mensen hun welbevinden ervaren. We spraken hem naar aanleiding van zijn artikel over ‘Het (on)geluk van een coronageneratie’, waarin hij aandacht vraagt voor het feit dat voor jonge mensen elkaars dichte nabijheid een levensbehoefte is. Hij benoemt dat veel pijn onder jongeren schade geeft die je niet meteen ziet en die daarom wordt onderschat.

Verder interviewden we, eveneens in Groningen, Jessica Boerema; zij geeft vanuit haar eigen praktijk ‘Contact in beeld’ trainingen aan ouders en professionals om meer inzicht te creëren in het belang van effectieve communicatie met jonge kinderen op moeilijke momenten. Communicatie waarbij je als volwassene de baby of het jonge kind goed begrijpt en de signalen leert ontcijferen, helpt enorm om te zorgen dat een baby zich veilig voelt en vertrouwen ontwikkelt in de wereld. Dat is natuurlijk een prachtige manier om de veerkracht van een kind van jongs af te ondersteunen.

In Amsterdam ontmoetten we Beatrijs Smulders, bekend auteur en verloskundige. Ze heeft de afgelopen vier decennia een prominente rol gespeeld in de verloskundige zorg en is een hartstochtelijk voorvechter van de thuisbevalling en een vernieuwer in hart en nieren. Ze begeleidt tegenwoordig geen bevallingen meer, maar geeft via consulten wel persoonlijke begeleiding en adviezen op het gebied van vrouwenzaken. Ze heeft in de loop van haar carrière duizenden moeders en vaders een start zien maken in het ouderschap en heeft op grond daarvan een eigenzinnige visie ontwikkeld die is gebaseerd op haar professionele ervaring, gecombineerd met wetenschappelijke inzichten. Kortom: een boeiende gesprekspartner, met ideeën die tot nadenken uitnodigen en uitdagen!

Er zijn ook nog wat bijzondere professionals die graag geïnterviewd willen worden, maar met wie de datum nog niet vastligt. Ook daaraan gaan we vlot een vervolg geven. Werk je in de gezondheidszorg, het onderwijs, de juridische sector of ben je een professional die werkt met een traumageïnformeerde benadering? We horen graag van je en wellicht kunnen we een interview arrangeren! 

Verder staan er nog interviews op de rol met mensen die ongunstige ervaringen hebben doorgemaakt toen ze opgroeiden. Hen noemen we respectvol ‘ervaringsdeskundigen’, mensen die experts zijn omdat ze op grond van hun eigen ervaring weten wat de impact van toxische stress en trauma kan zijn. Hun namen kunnen we uiteraard niet delen, maar dat maakt hun verhaal niet minder belangrijk. In feite zijn het die verhalen die de kern vormen van het werk voor ACE Aware NL; die maken zichtbaar hoe vroege ervaringen doorwerken in het latere leven. Wanneer mensen terugkijken op hun jeugd in een fase waarin ze wat meer afstand hebben kunnen nemen, komen er soms veel dingen naar boven. Soms ook is het confronterend om aspecten van die levensfase geconfronteerd als ze in de ouderrol keuzes moeten maken. De behoeften en eigenheid van de eigen kinderen kunnen soms heel confronterend zijn. Die kunnen vragen oproepen over hoe het was om als kind de steun van je ouders nodig te hebben en die niet te krijgen, of om het gevoel te hebben dat je niet gezien werd en het bijna nooit goed genoeg kon doen. Dat kan veel verdriet losmaken. Verdriet kan er uitzien als boosheid of frustratie of ongeduld, maar in de kern is dan toch vaak het verdriet om de pijn en het gevoel van onveiligheid en eenzaamheid onderliggend. En wat doe je in dat geval…? Slaag je erin lief te zijn voor jezelf? Gun je jezelf tijd en ruimte om erover te praten met een naaste? Heb je een sociale omgeving tot je beschikking die aandacht voor je heeft en waar je veilig kwetsbaar kunt zijn? Het kan al helpen als je weet dat je niet alleen bent in je verdriet en dat het bevrijdend kan werken om erover in gesprek te gaan, zeker ook wanneer het ouderschap aanstaande is of net begonnen. Ook aan dit aspect zullen we dit jaar concreet handen en voeten geven door bijeenkomsten te organiseren.

Begin oktober zal Marianne Vanderveen-Kolkena een presentatie geven voor GOLD Learning namens ACE Aware NL in het Early Years-symposium. Ze zal onder andere spreken over het verschil tussen het vermijden van risico’s en het opzoeken van wat ons als mens goed doet, oftewel het verschil tussen een salutogenetische benadering (wat hebben we nodig om gezond te blijven?) en een pathogenetische (wat moeten we vermijden om niet ziek te worden?). Ook komt aan bod dat gezondheid geen individuele aangelegenheid is, maar sociaal geconstrueerd wordt en dus het resultaat is van de interactie tussen de omgeving en het individu. Verder zal het idee van ‘adult supremacy’ de revue passeren, het idee dat volwassen belangen vaak zwaarder wegen dan de belangen van het afhankelijke jonge kind dat volop in ontwikkeling is.

Kortom: er is veel waarmee we aan het werk gaan!
Tijdens de vakantieperiode kregen sommige thema’s op meer creatieve wijze gestalte en we delen graag een foto met gedicht met je.
Veel leesplezier en we kijken ernaar uit je ergens te ontmoeten, live of online!

Geplaatst in Diversen.